W szafie zmieści się prawie wszystko. Pojemna jest i pękata.
W mej szafie stoi kufer pełen wspomnień.

Szafę mogę zamknąć na klucz i zapomnieć. A potem znów otworzyć i uśmiechnąć się.
Jeśli czasem zapłaczę, to z szafy wyciągnę błękitne chusteczki, wytrę łzy i w końcu przebaczę.

W mojej szafie mogę się schować, zniknąć.
Szafę mogę przemalować i zapełnić miłością, nadzieją i szczęściem.
W szafie zawsze mogę wszystko od nowa poukładać.
Zatem zapraszam - właśnie otwieram swoją ciągle jeszcze niepoukładaną:
Szafę malowaną





2 kwietnia 2013

Zmiana

mała, pewnie nawet maleńka, i co, skoro MNIE cieszy :)
Najpierw zaczęło się od pewnej "niespodziewajki" którą zdradziła mi koleżanka Mrówka ;)
Potem poszło niemalże lawinowo :)
Najpierw dowiedziałam się że kaska prawie z "nieba" mi spadła - to ta "niespodziewajka". Niewielka, ale jakby nie patrzeć NIESPODZIEWANY DODATEK. Jako że  groszem nie śmierdzę, się ucieszyłam, i PLANY zaczęłam robić. Plany były że hoho :P
Potem rozsądek się wmieszał, i namieszał. Jak zwykle. Ale co musiałam to zakupiłam, do reszty deczko dołożyłam, i mam, tadam :)))
Otóż zrealizowałam wymarzoną zmianę "ubranek" okiennych.
Dość różanych zwisów co to nacieszyły już moje oczy przez minionych prawie 9 lat.
Teraz mam stonowane, jednobarwne lniane (z domieszką, co sobie chwalę jako antyprasowaczka), zwisy naokienne które bardzo salonowi z przyległościami pasują :)))
A jak cieszą me oko!
Cała jestem ucieszona ;)
Tym sposobem zamiast wielkich zmian przedpokojowych, mam niewielkie, aczkolwiek znaczące zmiany salonowe.
Tu kąt wspominkowy, czyli własna "ściana pamięci" :) Teraz żałuję że nie zrobiłam zdjęcia przed zmianą:> Ale tak mi spieszno było do zmiany że poooooszło, prawie samo i odruchowo :)


I całe okno, jest naparwdę ogromne, a całość zyskuje przez zastosowanie lekko falbankowego lambrekina, w innym odcieniu ni to beżu, ni szarości :)


Firany to rozwiązanie tymczasowe, bowiem nie jestem ich fanką, lecz dopóki roślinność porastająca obrzeża ogrodu nie osiągnie pożądanych rozmiarów, takie rozwiązanie jest musowe, chociaż przyznać trzeba, tragicznie też nie jest ...
 Kuchnia, i kąt jadalny, wykorzystywany głównie do sąsiedzkiej kawki, czasem do porannych śniadań (okno tuż obok jadalni ), wraz ze stołem odzyskanym :





Z zaciągniętymi roletami:

I kuchnia z oknem nad blatem roboczym, wraz z Bazylim, wiernym obserwatorem kuchennych poczynań ( o ile ów obserwator nie sterczy wiernie w kuchni obok mych stóp licząc na małe co nieco, jak nie podrzucone to zdobyte własnym sprytem) : >

Tu falbana wyszła nieco dłuższa, ale to z mojej winy ponieważ źle wymierzyłam roletę. Fakt ten do dziś budzi moje zdziwienie... zupełnie nie rozumiem jak mogłam popełnić taki błąd, gdy chwilę wcześniej uszyłam pierwszą roletę... dziwne ;>
Generalnie, obydwa okna kuchenne wzbogaciły się o rolety rzymskie, bardzo to wygodne, co sprawdziłam jeszcze na naszym starym mieszkaniu w mieście.Wobec czego nie mogło ich także zabraknąć w nowym domu. Dom już nie nowy, ale sentyment do rolet pozostał. Niebagatelna jest w ich przypadku także wygoda zastosowania" podciągasz, opuszczasz; czy też lekko osłaniasz, jak chcesz, jak potrzebujesz... Bardzo wygodne :)))
Teraz do powyższego doszła jeszcze ogromna satysfakcja, bo mało że własnoręcznie to jeszcze oryginalnie, na pohybel sklepowej sztampie, i "spasowane" kolorystycznie z całą resztą  :)))
A w ogóle to obydwa okna kuchenne dostaną jeszcze jeden prezent, wyczekany, i dopieszczany właśnie, ale o tym następnym razem :)))

Jeszcze jadalnia, teraz "elegancka",




NIO, teraz przydałaby się tylko nowa sofa, i pełnia szczęścia osiągnięta, ach... ;)))

Nie ukrywam, kosztowało to troszkę pracy, czasu i nerwów, szczególnie gdy przy ostatniej rolecie okazało się że mój maszynowy meś nie daje rady z przeszyciem dwóch tkanin plus falbanka z podwójnego materiału... Jakie szczęście że mam wciąż starego, poczciwego Łucznika mojej mamy - dał radę, a ja się nie wściekłam dokumentnie, tym bardziej że już zaczęłam się zastanawiać czy to aby nie usterka mesia... chyba bym się przekręciła - Ata, nawet nie wiesz jak Cię rozumiałam gdy czytałam Twój rozpaczliwy post :)))
Na koniec uszyłam jeszcze fiubździu do sypialni, ni to lambrekin, ni firanka, takie... fiubźdźiu właśnie :)
Ale dobrze się prezentuje:) I inaczej niż było :)


Poniżej z rozłożonymi okiennicami, tak wygląda okno późnowieczornie bądź wczesnoporannie:

Trochę woalu zostało, i znalazłam dla tych długich resztek zastosowanie, efekt, odświeżone okno sypialniane, wszak, mimo że tego nie widać, wiosna idzie :)))

Cóż, szycie zwisów skończone a ja się teraz cieszę jak głupia jaka, bo pierwsze primo ładnie, a drugie robota dobiegła końca no i trzecie: kolejny punkt z długiej listy "do wykonania" zakończony :)

Tymczasem czekam z utęsknieniem na możliwość wykorzystania zakupionych czas jakiś temu:


I zasiania NOWEGO, ach, żeby już tak wszędobylskie śniegi poszły precz!
I jeszcze szybko fotorelacja ze stroików wielkanocnych pracowitego działania, dopisały uczestniczki, atmosfera szalenie miła i efekty równie sympatyczne, oto niektóre dzieła:




Na moim kominku zawisł sobie taki:

Prezentowałam go już w poprzednim poście. Jak widać, wszystkie dekoracje warsztatowe w podobnych kulistych stylach, czy to do postawienia, czy powieszenia, efekt wszędzie ten sam: PIĘKNIE ZDOBIŁ ;))
Mój wianek pełnić ma jeszcze jedną funkcję: dekoracji komunijnej, choć już się zastanawiam czyby jednak nie pokusić się o bardziej kwiatowy design ;)))
Szczęściem mam jeszcze nieco czasu :) A kolejne plany już się realizują, mam ostatnio tempo :)

Żegnam się miło, ciepełka życząc :)

17 komentarzy:

  1. piękne okienne przemiany! narobiłaś się porządnie, tyle szycia, takie wielkie powierzchnie, ale efekt jest wart wszelkiego poświęcenia- czysta elegancja :) i z firankami mi się podoba. Piękne masz teraz okna w całym domu i wszystkie idealnie ze sobą współgrają!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Uleńko, właściwie to nie było poświęcenie, tylko realizacja marzenia :))) Odwlekało się to w czasie i odwlekało, teraz wreszcie zostało zrealizowane i dlatego cieszy mnie ogromnie, a robota... cóż, zasłony o nie pracochłonny patchwork, jedynie satysfakcja podobna ;))) Dziękuję serdecznie :))

      Usuń
  2. Okna wyglądają pięknie, taka spokojna elegancja ;-) Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  3. Aż tyle zasłon uszyłaś ? Aż tyle okien ozdobiłaś ? Niemożliwe ?! Ja nie mogę się zebrać do uszycia firany do pokoju syna przez dwa lata !!!
    Pięknie wyglądają te, przy których ściana pamięci oraz te eleganckie w jadalni. Podziwiam Twoje kąteczki i ślicznie wszędzie :) Pozdrawiam ciepło :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Doskonale Cię rozumiem, sama do wielu rzeczy zabieram się przez bardzo dłuuuuuugi czas :P Tym razem, znając swój słomiany zapał, nie odpuściłam i szyłam trzy dni non stop, z przerwami na pracę :)))
      Dlatego obleciałam prawie wszystkie okna. Jeszcze chciałabym coś u dzieci naokiennie podziałać... ale za jakiś czas :))) Pozdrawiam serdecznie :)

      Usuń
  4. O jeny ja wiem ile musialas wlozyc w to wszystko pracy, chyle czola.
    Roletki w kuchni rewelacyjne!
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziekuję, rolety uwielbiam miłością wierną i na całe życie :)

      Usuń
  5. Hoho, toś się narobiła! Ale efekt - oszałamiający :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Ty pracusiu! Okna czują się zapewne wyróżnione takimi nowymi, pięknymi ciuszkami ;-)
    Współczuję przeżyć z maszyną! Oj wiem, wiem co czułaś ;-DD
    Ale która to maszyna się zbiesiła? Janome??

    Wianek i stroiki cudne - takie delikatne i ulotne - jak z mgły...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Maszyn mam tylko dwie plus trzecia pamiątkowa. Ukochana Janomka biesa dostała, ale to tylko dlatemu że usiłowałam przeszyć poczwórnie złożoną tkaninę... :))) Jak pańcia głupia i maszynce stal do przeszycia zadała to nie dziwota że się wzięła i zaparła - ale już dżins z czymś spoko przeszywa! Żebys nie myślała że jaka zaparta, a kosztowna dla marki czy coś:)
      Polecam Janomke i polecać będę, amen ;))
      A okna niemoty jakieś, nic nie gadają! Grunt że ja zadowolona :)))
      Dziękuję :)))

      Usuń
  7. No cudnie po prostu i bardzo elegnacko. Ta roleta rzymska bardzo mi się spodobała :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Polecam, świetne rozwiązanie - sprawdziłam w ciągu wielu lat :) A jeszcze kolorki i rodzaj tkaniny możesz sobie dobrać wg własnej potrzeby i zapotrzebowania :))

      Usuń
  8. i ja się niby przyczyniłam do tego wszystkiego????? fajnie :) cudnie wygląda to wszystko razem... dokładnie takie z moich marzeń, które może kiedyś się spełnią.... a te rolety...rewelacja :) gdyby to nie był Twój blog to bym pomyślała, że to wszystko kupione i że to zdjęcia z katalogu...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. no wiesz, gdyby nie Twoje informacje, jeszcze długo bym czekała na TEN efekt :))) I sama już wiesz jak to jest z szyciem - dopóki nie spróbujesz, nie wiesz na co Cię stać, takie rolety to pestka,przy szyciu cudnych :tańczących" sukienek ;)))) Dzięki słońce ;)

      Usuń
  9. no i pięknie to wygląda :)
    a i stroiki przeurocze :)

    OdpowiedzUsuń