Tabun

mój własny zaczynam zakładać:)

Od dawien dawna podziwiam konie:)
Lubię je obserwować podczas wypasu na łące - a mam częstą możliwość bowiem nieopodal nas jest stadnina.
Podczas rodzinnych spacerów częstą trasą jest właśnie TO miejsce, "nasza" stadnina. Konie są tam zadbane, piękne, majestatyczne.
Zawsze też podchodzą do ogrodzenia aby nas przywitać, dzieciaki mają wiele radości z dotykania miękkich chrap, zaglądania im w wielgachne, mokre oczy.
Czasem konie budzą zdziwienie: Mama, popats, one bawią się! Tak jak my :)))
Moja miłośc do tych stworzeń jest niejako platoniczna i opiera się w głównej mierze na zachwycie i podziwie:)
Nie umiem jeździć, niby utrzymam się w siodle, ale czy można nazwać to jazdą ? ;)
I tak, będzie trwać jeszcze ten stan miłości platonicznej czas jakiś.
Na razie, na pociechę stworzyłam sobie własny TABUN, i mam go w domu własnym :)))
Najpierw ten "sklepowy":

Teraz "własnoręczny" :

Zostałam już zapytana czyżby moja anielska miłość miała się skończyć:)
Oczywiście że nie! Anioły uwielbiam od lat co najmniej 18, miłość ma jest trwała i wieczna jak sądzę. Ale serce mam wielkie, wiec czemu by nie wygospodarować w nim  miejsca na inne "drobiażdżki' ? ;D
Cos mnie wzięło na tkaniny pastelowe... Może przez to co widać za oknem?

Na koniec, ruszyła wreszcie i u mnie manufaktura świąteczna, oto efekty ostatnio-nocnych prac ręcznych:)

Zdjęcia wykonywane przy braku słońca, toteż blado wypadają, osobiście jestem zadowolona z efektu.
Serduszka maja spełniać rolę "pierniczków" na niby :) Mam pieska i koteczki które uwielbiają choinkowe łakocie...Zresztą nie tylko słodkości, ale mam NADZIEJĘ, być może nieco głupią i złudną, jednak może TE pierniczki się ostaną na chojaczku... Hmmmm... się zobaczy:>
I jeszcze takie dekoracje poczyniłam. Skromniutkie, ale podobnie jak przy serduszkach, wykorzystałam WRESZCIE swoje stemple silikonowe, które doskonale na tkaninie imitują "lukier", w dodatku mocno arabeskowy:)  Ręcznie TAK bym nie dała rady:)))

I znowu brak słońca nie oddaje ich uroku. Choinki są bardzo proste, delikatnie zdobione, ze złotym wzorkiem, plus półperełki. Skromność i prostota.
I wszystko razem. Jest juz troszkę "tego"...

Pozdrawiam cieplutko.
Wkrótce coś nowego. Chyba wróciła do mnie Panna Wena, więc jest nadzieja na stworzenie jeszcze wielu innych cudaków:)

Pozdrawiam cieplutko otulona w śniegową kołderkę:))