A jak...

ANIOŁY:)

Sobotni wieczór upłynął mi na przemiłej konwersacji:)
Konwersowałam sobie bowiem z IVONNĄ z Niecodziennego Zakątka :)
Właśnie Iwonka winna jest powstaniu dzisiejszego posta. Rozmowa jak to rozmowa, miła, przyjacielska tak naprawdę rozkręciła się dopiero gdy poruszyłyśmy pewien bliski nam obu temat:)
Bo, jak to zwykle bywa między osobami o zainteresowaniach typowo "rękoczynowych", nasza rozmowa zeszła na temat najbardziej ostatnio pożądany, czyli, jakie robisz aktualnie ozdoby, może anioły jakieś...?
Uświadomiłam sobie wówczas że tak naprawdę, prócz pokazywanych już "pierniczkowych" serduszek i choinek tak naprawdę zrobiłam dotąd niewiele... A święta tuż tuż...
Zasiadłam zatem w niedzielę do maszyny. I "stworzyłam" ;) - SILNĄ GRUPĘ SIŁ ANIELSKICH :)

Te anieliska mają swój pierwowzór. Kilka lat temu, będzie już chyba osiem wiosen, ulepiłam sobie Anioła masosolnego - jedyny był w swoim rodzaju. Pięknie zdobił kolejne choinki w moim domu, jednak nie przetrwał przeprowadzki :P Od kilku lat obiecuję sobie że ulepię sobie nowego, i nie znajduję czasu :>
Może w tym roku?
Ale! Wciąż pamiętając o tamtym aniołku USZYŁAM sobie na jego wzór to co właśnie obejrzeliście.
A przypomniałam sobie o nim dzieki rozmowie z IVONNĄ :))) I tak dzięki Niej możecie zobaczyć na czym to upłynęła mi niedziela oraz kawałek poniedziałku:)

Nie skończyło się tylko na tych:>
Powstały kolejne. Te również dzięki sobotniej rozmowie :)
Ale inspiracją dla powstania TYCH aniołów był blog polecony przez IVONNĘ.
Blog Dominiki "Galeria na poddaszu":) Sama gorąco polecam zajrzenie TAM ponieważ niezwykle zdolna i wszechstronna z Dominiki dziewczyna:)))  Przekonacie się sami:)
I właśnie dzięki odwiedzinom  w "Galerii" powstały kolejne moje anioły.
Podobne nieco do moich demonstrowanych już wcześniej. Podobne ale inne,  trochę odchudzone ale wypchane.
Nieco przewrotnie to brzmi :)
Jednak tak właśnie jest, ponieważ forma jest praktycznie taka sama jak ta używana przeze mnie dotąd -czyli długa suknia, płaski "brzuch" ;-D. Jednak tym razem "brzuchy" anielskie zyskały wypełnienie, i choć szczupłe niemożliwie, mimo wszystko są "najedzone" " :))

Troszkę przegoniłam moje anielskie towarzystwo po plenerach:) Zmarzły w buźki tylko troszeczkę, nadal jednak wyglądają na zadowolone:)

A ja? Cóż, wciąż miło się uśmiecham na wspomnienie sobotniej rozmowy.
I zastanawiam jak się zmobilizować do porządków, bo dziwny jakiś chaos i bałagan zrobił się w domu moim.
I nie wiadomo kogo za to winić...
Normalnie krasnoludki jakieś...

Ciepełko ślę, mimo zimna za drzwiami:)