Zgotowałam:)

bo nie powiem, gotowałam trzy dni prawie.
Wspominałam w poprzednim poście że działać zamierzam rabarbarowo.
Jakoś mnie naszło na rabarbar, pewnie dlatego że w ubiegłym roku odczułam jego brak dotkliwie, zapomniałam o nim, a zimą tęsknota mnie za tym specyficznym smaczkiem ogarnęła ogromna...
Tym razem pamiętałam. I zgotowałam:)
Mam kilka słoiczków konfitury rabarbarowej. A żeby było bardziej szlachetnie i fikuśnie dorzuciłam jeszcze truskawki. Co będę gadać po próżnicy, przez ekran nie posmakujecie przecież, koniecznie zróbcie - polecam:)
Wygląda tak - jeszcze ciepły:)

A robi się tak:

Konfitura rabarbarowo - truskawkowa na miodzie:)
1/2 kg obranego rabarbaru, 1/2 kg truskawek, 1/2 kg cukru 2 łyżki rumu, 3 łyżki miodu.

Rabarbar obrać i pokroić na małe kawałeczki, zasypać cukrem - połową, zalać rumem i odstawić na 2 godziny aby puścił sok. Truskawki umyć, usunąć szypułki, zasypać cukrem - resztą, odstawić na 2 godz. aż puszczą sok.
Po upływie podanego czasu, owoce wymieszać, zagotować mieszając od czasu do czasu i na małym ogniu. Odstawić na kilka minut. W tym czasie można przygotować słoiczki.
Owoce ponownie zagotować na małym ogniu, często mieszając i odszumowując przez ok. 30 min. Gdy masa zgęstnieje dodać miód, jeszcze przez chwilę smażyć całość.
Przełożyć do wyparzonych słoiczków, zakręcić, spasteryzować krótko i odstawić do góry dnem.
i to wszystko, smacznego :)))
U mnie mimo długotrwałego podgotowywania masa nie specjalnie chciała zgęstnieć, więc dziś wymieszałam ja z żelfiksem :> Na smaku nie straciły, na pewno na wyglądzie, bo pewnie gdyby były krócej gotowane, konfitura była by mniej ciemna, znaczy bardziej fotogeniczna :))
Nie mniej smakuje wybornie, spokojnie mogę polecić:)
(przepis kiedyś wynaleziony na necie, przepraszam ale nie pomnę gdzie...)
Oto kolejne w tym sezonie potwory do piwniczki.
Bo sezon na przetworzenie rozpoczęłam w tym roku nietypowo, jeszcze w styczniu (lutym?), gdy skusiłam się wreszcie na wykorzystanie od lat posiadanego przepisu na konfiturę cebulową. Nie zrobiłabym tego, gdyby nie Jagoda z Chaty Magoda, dzięki której przypomniałam sobie o swoim przepisie i po lekkich modyfikacjach zgotowałam:)
Ten cebulowy "wytwór" również polecam, ponieważ jest nieskomplikowany w wykonaniu, a niezwykle smaczny. I przydatny jako samodzielne smarowidełko na pieczywo tudzież jako doskonały dodatek do mięs z grilla :) Jeśli ktos jest zainteresowany służę przepisem:)
Na koniec mój stale tworzony ogród. Zauważyłam że praktycznie wcale o nim w tym roku nie wspominam.
Młody jest, stale dopieszczany, z ciągle dosadzanymi nowymi roślinkami.
Dziś, dla przypomnienia że posiadam i stale zakładam pokazuję niektóre z wciąż nielicznych roślinek w nim kwitnących:

A te maleńtasy wyrosły sobie w szparach kamienia granitowego, jakim jest wyłożone "przednie" podwórko - to bardziej reprezentacyjne... choć do reprezentowania wciąż mu jeszcze daleko :>

 

Te kwiatuszki są naprawdę MINI MINI :)
I lawenda w marcu nabywana się ładnie przyjęła - jedna krzewinka na minusie bo mi ją psinka cholernica wtranżoliła - oddech jej się niestety nie zmienił, za to ja mam brak na klombie :< Dobrze że tylko jedną:>
Warzywa powschodziły, część niestety musiałam dosiewać ponownie - zimno było... ale o warzywniaku być może wkrótce opowiem więcej:)

Dziś kończę i pozdrawiam ciepło:)