Azymut

Nasze tegoroczne  lato obfitowało w krótkie wyjazdy.
I cały wakacyjny czas wszystkie nasze drogi prowadziły daleko od miejsca do którego ciągną każdego nas różne rzeczy:)
Mnie koleżanka, Osobistego mąż koleżanki, a przede wszystkim możliwość odpoczynku od konieczności realizowania kolejnych moich pomysłów ;))) Dzieci jeździły dotąd głównie do kóz i pszczół i na truskawki, bo towarzystwo dziecięce małe jeszcze, więc nie stanowi atrakcji samej w sobie. Jeszcze  :).
Inaczej było tej ostatniej niedzieli mijającego lata.
Bo tym razem i WRESZCIE obraliśmy azymut na PRAWDZIWĄ WIEŚ :)
I się działo, bowiem odtąd szczególnie Janek będzie miał kolejny powód do negocjowania wyjazdów na wyżej wspomniany azymut:)
U naszych przyjaciół pojawił się bowiem TRAKTOR:)
Piękny i czerwony jak z bajki o traktorku i Janku :)
Za sprawą minionej wycieczki, nasza niedziela stała się bogatsza w przeżycia. I choć nasz Janek ma w miarę stały dostęp do różnych traktorów (prawie) "parkujących" nieopodal naszego domu, podczas powrotu stwierdził rozmarzonym głosem: dobrze że ciocia (sic!) ma traktor. Teraz jest PRAWIE jak mój :)))) Sorki wujku ;))
Najfajniejsza zabawa??? Siedzenie w traktorze! Sposób na odegnanie nudy??? SIEDZENIE w traktorze!
Metoda na wyciszenie??? Siedzenie w traktorze :))))) Jeszcze trochę i  sami taki zakupimy, żeby choć stał na podwórku, i dzieci cieszył ;))))
Fotoreportaż:

 Co robią PRAWDZIWI faceci???

Kupują sobie super zabawki ;)))

A propos wczorajszego oddawania czci traktorkowi, przypomniała mi się historia z przed dwóch lat.

Janek był opętany (wiem co mówię!!!), wizją i koniecznością posiadania własnego KOMABAJNU.
Cała wiosna, lato i jesień upłynęła nam na pogawędkach o kombajnach. Podczas wyjazdu na wakacje do Krynicy Morskiej Janek mówił tylko o kombajnach. Słowo KOMBAJN odmieniane było we wszystkich przypadkach, wszystkich możliwych i niemożliwych konfiguracjach i sytuacjach... Aż padło:
- mamo, kupmy kombaja! (tak mówił Janek na wspominany sprzęt rolniczy)
- po co???
- no dla mnie!
- żeby go kupić musielibyśmy sprzedać dom.
W swej naiwności myślałam że temat jest już zamknięty, bo Jaś uwielbia swój dom. Jakże się jednak pomyliłam, bowiem po chwili ciszy (i radości w mym duchu ;)) padło:
- nie szkodzi, sprzedajmy!!! Będziemy mieli przecież kombaj!!!
- a gdzie będziemy spali?!?!?! - spytałam ze zgrozą
- w kombaju, mama, w kombaju!!!!!
Jak widać, miłość Janka do sprzętów rolniczych trwa nadal. Na szczęście ciocia (sorry wujku ;)) ma już traktor, więc jest teraz sprawiedliwie:) Nieważne że jest z siedemdziesiąt kilometrów dalej, i tak jest PRAWIE jak WŁASNY:))))

Ha!!! Właśnie sobie uświadomiłam że mam ARGUMENT dla Janka!!!
Bo teraz gdy będę "negocjować" z nim warunki różnorodnych a niezbędnych (dla mnie) Jankowych poczynań, TRAKTOR cioci (i wujka-no przecież wiem kto GO będzie prowadził ;)) będzie wspaniałym argumentem przekonywującym :))))
Nie wiem tylko czy ciocia i wujek zniosą nasze częstsze niż dotąd wizyty ;)

Pozdrawiam :)