Nowe

Sporo się u mnie dzieje NOWEGO ostatnio.
Nie tylko rękodzielniczo czy domowo. Również zawodowo.
Właśnie zaczynam nowy etap w życiu zawodowym, i traktuję to trochę jako własny rozwój osobisty.
Nie wiem czy coś z tego wyjdzie na dłuższą metę. Jednak gotowa jestem podjąć TO ryzyko:)
Nie zdradzam jeszcze szczegółów. Chcę żeby wszystko się ułożyło, wyklarowało, wtedy się pochwalę, mam nadzieję. W każdym razie NOWE się szykuje, a z nim nadciągają wielkie zmiany.
Pierwsza z nich, i najpoważniejsza, to rozpoczęcie nauki przez najstarszą naszą latorośl. Przeżywam to intensywnie, wspominałam już nie raz o swoich niepokojach z TYM związanych, dlatego mam niebywałą przyjemność donieść iż me dziewczę okrzepło trochę w swych buntach dotyczących szkoły. Chyba zaakceptowała Tosia fakt i konieczność podjęcia nauki. Co więcej, zaczyna SAMA wspominać o POZYTYWACH uczęszczania do placówki. Pierwszy z nich,  CZYTANIE - to umiejętność którą Tosia chce posiąść jak najszybciej, i o niej wspomina najczęściej! Powód? Będzie czytać razem ze mną :))))
Nie dzielę z Tosią pasji rękodzielniczej, bo ją to (NIESTETY!), NUDZI nie mniej pojawia się szansa na dzielnie innej, równie fajnej:))) Już się cieszę:)
Kolejna zmiana, nader poważna i ciągle tkwiąca w mojej głowie, stale ostatnio zaprzątająca myśli to Jaś a dokładniej jego przyszłość szkolna.
Jaś ma obecnie pięć i pół roku. Mimo moich wielkich obliczeń dokonywanych gorączkowo od trzech lat, ponownie okazało się że moja matematyka jest na fatalnym poziomie:P Wstyd...
Okazuje się bowiem iż Janek należy do rocznika dzieci, które rozpoczną swoją "przygodę" ze szkołą od razu od pierwszej klasy.
Mam wrażenie że coś te dzieci tracą, nie zgadzam się z nową ustawą, choć wiem że jest wielu jej zwolenników. Cóż, ja do nich nie należę i nie będę się tu wdawać w żadne dywagacje edukacyjno-polityczne.  Jest jak jest, trudno choć trochę smutno.
W każdym razie, na dzień dzisiejszy i obecne przepisy, wydaje mi się że Janko więcej zyska gdyby zaczął chodzić jako pięciolatek do zerówki (skoro nie może iść starym trybem), niż gdyby bez przygotowania zaczął pierwszą klasę jako sześciolatek.
Nie jestem typem matki-kwoki, choć teraz wydawać by się mogło że tak właśnie jest. Jednak po przeanalizowaniu wszystkich za i przeciw, ogólny bilans wypada nam za zerówką. Dodatkowo, ważny aspekt przemawiający na korzyść to osoba nauczycielki. Pani obejmująca opieką zerówkę jest niezwykle zaangażowana i nastawiona na dzieci, chętnie współpracująca z rodzicami, więc plus ogromny!!!
Po dłuższych naradach podjęliśmy z Osobistym decyzję o wysłaniu syna do zerówki na PRÓBĘ. Chcę zawiesić przedszkole, na szczęście tak można. Jak mówiłam, nie jest to łatwa decyzja, wiem że Janek powinien sobie poradzić, a z drugiej strony mam ciągle obawy czy nie będzie TO jednak dla niego zbytnim obciążeniem...
Wiem jaki jest Janek, na co go stać, codziennie obserwuję jak przebiega jego rozwój, nie chcę czegoś zepsuć, odebrać mu czy ograniczyć. Dlatego podchodzę do tego jak do próby. Mam to szczęście że mogę sobie na takie posunięcie pozwolić. Najbliższy czas pokaże na ile mój pomysł był trafiony. Oby korzystnie dla dziecka.
Jak widać zmiany, zmiany, zmiany.
Nadciągają zewsząd, są wszędobylskie, niektóre oczekiwane, inne wymuszane przez życie i okoliczności.
A przecież już planuję kolejne!
Będzie dobrze:) Bo musi być.
Na koniec, dla uradowania oka, i zmiany tematu pokazuję to COŚ dla Tosi, wspominane w jednym z poprzednich postów, a mające stanowić dopełnienie stroju galowego ;))))

Jak widać, opaska na włosy, czyli kropka nad "I" w szkolnym stroju galowym. Prosta, ale szykowna. Fajnie będzie się prezentowała jako dodatek do całości :))) Taki "pierdół" a cieszy ;)
Zaczynam też już rozumieć czemu Tosia aż TAK się cieszy na rozpoczęcie szkoły :) Mam tylko nadzieję że nie będzie oczekiwała NOWYCH strojów galowych  co tydzień...

I już na zupełny koniec, wczorajsza rozmowa Pana Dyrektora Szkoły z Jankiem:
D - witaj Jasiu, naprawdę chcesz się już uczyć w szkole?
J - tak, bo chcę się nauczyć czytać!
D - a podobało się tobie w przedszkolu?
J - noooo tak... ale już się tam nudzę (sic! - nic o tym nie wiedziałam!). A PONADTO przedszkole jest dobre dla maluchów!!!
Może zatem będzie dobrze w tej zerówce???

Bardzo dziękuję za Wasze komentarze pod postem dotyczącym mojego dzieła spódniczkowego. Są dla mnie niezwykle cenne. Długo się wahałam czy podjąć TO szyciowe wyzwanie. Teraz już wiem że nie jest to trudne, co więcej dało mi ogromną satysfakcję i sprawiło wielką radość :) Pierwsze koty za płoty, odwagi nabrałam, wiatru pod pachy też, to lecę działać dalej, oby równie owocnie :)))
Serdecznie pozdrawiam:)