Obietnice

 Każdy składa obietnice. Nie znam osoby która tego nie robi.
Obiecujemy różne rzeczy.
Są odważni obiecujący "złote góry". Są pesymiści którzy nie wierzą w żadne "słowo honoru" traktując czyjeś słowa jak natrętną muchę. Są i tacy dla których dane słowo jest "cenniejsze od pieniędzy", ale są też i tacy którym jego dotrzymanie zajmuje mnóstwo czasu :/
Ja należę do tej ostatniej grupy. Obiecuję często.
Obiecuję w dobrej wierze. Obiecuję i NAPRAWDĘ bardzo chcę się z tej obietnicy wywiązać ale...
No właśnie, ALE zazwyczaj stosunkowo szybko staje na mojej drodze :/
To ALE psuje mi zamiary i szyki, stawia w niezręcznej sytuacji, zawstydza, wprowadza zamęt, prowadzi nieraz do łez. Tak, tak, nawet do łez...
Dawno temu, prawie 12 MIESIĘCY temu złożyłam obietnicę. Nie byle komu, własnym dzieciom.
I jej nie dotrzymałam. Mam mnóstwo wymówek, jedna lepsza od drugiej. Co wcale nie zmienia faktu że nie dotrzymałam słowa danego swoim dzieciom. Smutno mi się zrobiło, gdy Jaś bawiąc się swoimi samochodzikami przypomniał sobie nagle: "Mama obiecała nam kiedyś matę wyścigową, taką jaką szyła dla kolegi... Obiecała i zapomniała. A ja nie mam jak się bawić..."
Smutne?
Prawdziwe niestety.
Nie będę się usprawiedliwiała, nie o to chodzi. Ja sama mam poczucie że zawiodłam. Uczę dzieci że wypowiedziane słowo jest ważne, że jeśli coś obiecują powinny starać się wywiązać z danej obietnicy.
Zawiodłam JA, i nie umiałam dzieciom wytłumaczyć DLACZEGO. Bo niby jak ???
ALE - znowu:) Pomyślałam że tym razem słowa są tak naprawdę zbędne. Jak pomyślałam tak zrobiłam.
Zasiadłam do maszyny i zaczęłam spełniać daną DAWNO TEMU obietnicę :)
Oto efekty mojej poprawy (zdjęcia kiepskie, słońca brak - wybaczcie:( ):

 Ratusz

 Zabytkowa brama

 Lilie wodne na stawie

 "Kopiec" ronda

 Zabudowa szeregowa

CAŁOŚĆ - widok z "lotu ptaka" :)

 Dzielnica szkolno - parkowa

 Dzielnica  Bezpieczna

 "Stare Miasto" :)

 Rondo z przyległościami

Dzielnica willowa

Praca zajęła mi 5 dni. Od rana, z przerwą na pracę, i po powrocie ponownie wracałam do szycia. Nieraz do 1.00. Nie piszę tego żeby udowodnić jaka jestem dzielna, nie o to chodzi. Piszę, ponieważ wiem że gdybym dotrzymała słowa wcześniej, dziś nie musiałabym tak "zasuwać".

Mata wzbudziła zachwyt dzieci. Co więcej, uczestniczyły w jej szyciu, ponieważ realizowałam również ich pomysły. Dziecięce sugestie obejmowały między innymi sklep, rondo, szkołę :) Podczas gdy ja szyłam kolejne elementy maty, dzieciaki skutecznie sprawdzały jej wytrzymałość, jakość "dróg", wielkość parkingu przed remizą strażacką:). Mata jest skończona. Praktycznie.

Muszę jeszcze ją podszyć drugą tkaniną, i obszyć lamówką. 

ALE prezentuje się nieźle, nieprawdaż?

I najważniejsze DOTRZYMAŁAM SŁOWA :)
Wreszcie!

WAŻNY dopisek - przyjrzałam się zdjęciom, mało że niewyględne to jeszcze szwy  widać jakieś takie byle jakie :> Szwy faktycznie takie sobie, ale szyję na starym Łuczniku, który zbyt wielu wzorów ściegów nie posiada, więc, możliwe że  troszku rażą te niedoskonałości. Nie mniej dobrze trzymają :)

Pozdrawiam serdecznie życząc dotrzymywania obietnic wszelakich.

Nawet tych najmniejszych :)))