Etap

... nowy zaczyna moja córa.
Dziś odbyło się uroczyste pożegnanie zerówki.
Koniec pewnego etapu.
Pora na nowy.
Moja Tosia idzie do szkoły.
Przeraża mnie myśl że ta naprawdę maleńka, drobna dziewuszka, będzie przemykała po szkolnych korytarzach. Nie należę do matek przejmujących się byle drobiazgiem, nie panikuję, taka jest kolej rzeczy, samo życie... Nie mniej świadomość tak wielkiej zmiany w życiu własnego dziecka jest nieco przytłaczająca.
Pierwsza klasa. Z wielkim tornistrem na chudych ramionkach, będzie zasuwała dziewuszka mała do szkoły... jak to ogarnąć?
Na osłodę "zmian życiowych" jak stwierdziło me dziewczę, zrobiłam taki oto nietypowy bukiet.

Przygotowałam też małą niespodziewankę. Mały drobiazg na zachętę i akceptację szkoły.
Tosia nadal jest bardzo niechętna nie tyle placówce, co samej nauce.
Zapytana przez dyrektora szkoły, czy cieszy się na naukę, najpierw spochmurniała, po czym rzuciła ze złością spod nosa: ja wcale nie chcę się uczyć!
Cóż, staram się nie demonizować problemu. Na razie obserwuję i czekam co przyniesie niedaleka przyszłość.
Mam nadzieję że planowane wspólne zakupy akcesoriów szkolnych, jakoś małą podbudują, przynajmniej na tyle że bez większego oporu powędruje do szkolnej placówki.
Właściwie, to trochę ją rozumiem... te wszystkie lata które sama spędziłam w szkolnej ławce... ech, nie tęskni mi się do nich ;))))
Na razie, wciąż zadowolona i uśmiechnięta, mimo niepewnej przyszłości ;))) Panna Antonina ze smakowitymi kwiatami:)

  Przed nami dwa miesiące wakacji, mamy nadzieję , że wzorem lat ubiegłych, obfitujących w miłe wydarzenia. A i nastroje może ulegną poprawie, wszak dwa miesiące to kawał czasu... :-D

Tą optymistyczną myślą żegnam się miło.
Papa