Z wizytą u kóz ;)

Tytuł przewrotny nieco:)
Ale skoro pewna Ziuta napraszała się naszych odwiedzin, jako główną zachętę podając cyt. "kozy tęsknią"... to pojechali my do... kóz :)))
Przywitani zostaliśmy rzeczywiście ciepło, wylewnie wręcz. Uwielbiam kozy:))) Moje dzieci jeszcze bardziej, co udokumentowane zostało na poniższych zdjęciach:)

Właścicielka koziego towarzystwa - Ziuta:)

A potem Tosia zaglądała!
Nie byle gdzie, bowiem drugą atrakcją naszej wizyty było zaglądanie do pasieki. Bardzo dokładne zaglądanie się odbyło, przez naszą córkę. Ubraną jak należy, osłoniętą z każdej strony, ze znawcą a zarazem właścicielem podglądanej pasieki na podorędziu, poszła Tosia i przepadła ;)
Bo zaglądała ;)

Obejrzało nasze dziewczę jak pszczoły miód działają, jak wre ciężka praca w ulu, widziała nawet jajeczka pszczółek... Przeżycie niesamowite, i jak twierdzi mała podglądaczka: "było strasznie ale fajnie" ;)
Jaś niestety, podszedł zbyt blisko pasieki, bez stroju ochronnego, bo koniecznie chciał zobaczyć co robi siostra i dziabnięty został w łapinę. Dzielny był niezmiernie, łezek poleciało kilka zaledwie, ale stracił ochotę do bliższego podglądactwa. Choć zapowiadał po chwili że wkrótce też zajrzy, jak mu się ręka zagoi ;)))
Niewielkim pocieszeniem było Jankowe głębokie przekonanie że został dziabnięty przez samą pszczelą królową... Dla mnie żadna różnica, ból znam z autopsji, nieważne czy to królowa czy robotnica, czy inny truteń, miłe uczucie to nie jest :> Na całe szczęście, dzieci nasze nie są uczulone, bo takie podglądactwo mogło by się źle skończyć. Jedno tez jest już pewne, biegać w stronę pasieki, przy kolejnych wizytach na pewno nie będą!
Fajny dzień spędziliśmy, i pogoda nawet dopisała, deszcz szczęśliwie padał niewielki, w miarę ciepło było, dzieciaki wybiegały się po prawdziwej wsi, podgryzając co i rusz truskawy prosto z krzaczków:)
Bo nie dość że Ziuta kozy ma i "pscoły" to jeszcze pole truskawek.
Od wczoraj mam i ja... sześć kilo ponad, i robię "coś" z nimi dziś od rana. Będzie znowu pysznie zimą:) I wspomnieniowo, bo dzień wart zapamiętania:) Dzięki kozom, hehehe ;))))

Na koniec jeszcze się pochwalę:) Wygrałam cudną torbę. I chyba naprawdę CAŁKOWICIE przełamałam awersję do pewnego koloru... przełamałam raz na zawsze, bo TO co wygrałam jest tak piękne, a ja tak bardzo uradowana zostałam z rana, więc to chyba znak że awersja kolorystyczna przeszła mi bezpowrotnie:))) Zresztą, zobaczcie same, jak bardzo cudna jest moja wygrana:

BARDZO DZIĘKUJĘ  OLU!

Pozdrawiam ciepło, i zmykam do truskaw przetwarzania, jest tego trochę...:)